Μικρό ίχνος -μεγάλο καλό- Αναζητώντας το οικολογικό μου αποτύπωμα

Η ώρα της αλήθειας ήρθε!
Εισάγουμε την έννοια του οικολογικού αποτυπώματος, από τι εξαρτάται και τι μπορούμε να κάνουμε εμείς για αυτό.

Τι κάναμε μέχρι να έρθουμε στο σχολείο; Τι μάθαμε ως σήμερα για να βοηθήσουμε τον πλανήτη, τι πρέπει να κάνουμε ακόμη; Καταγράφουμε τις ιδέες των παιδιών και σχεδιάζουμε δύο πατούσες σε λευκό χαρτί (καλύτερα τις δικές μας για να είναι μεγάλες.) Για ό,τι κάναμε και αφήναμε ίχνη βάζουμε στο χαρτί μπαλίτσες από τσαλακωμένη εφημερίδα, ή χρωματιστά χαρτιά πχ δεν κάναμε ανακύκλωση, η κομποστοποίηση, δεν καλλιεργούσαμε λαχανικά, ή φέρναμε κάθε μέρα μπουκάλι μιας χρήσεως στο σχολείο κτλ. Σε ένα άλλο χαρτόνι βάζουμε μία αντίστοιχη μπαλίτσα με αυτή που βάλαμε στην πατούσα και γράφουμε δίπλα σε τι αντιστοιχεί πχ μία κόκκινη μπαλίτσα από γκοφρέ συμβολίζει την ανακύκλωση αλουμινίου που δεν κάναμε ακόμη ή μία μπλε μπαλίτσα τη μείωση των απορρυπαντικών που δεν καταφέραμε ακόμη. Στην δεύτερη πατούσα θα βάλουμε στο τέλος της χρονιάς μπαλίτσες μόνο για ό,τι δεν έχει αλλάξει ακόμη από τις συνήθειές μας. Τοποθετούμε στο ταμπλό τις δύο πατούσες και τις διατηρούμε εκεί όλο το χρόνο. Στο τέλος της χρονιάς θα δούμε συνολικά τα αποτυπώματά μας.

Ιχνηλατώ, ιχνηλατώ, από το ίχνος θα σε βρω

Αυτή η δραστηριότητα χρησιμοποιήθηκε σαν εισαγωγή στην έννοια του ίχνους. Σ΄ ένα δίσκο με αλεύρι πειραματιζόμαστε με το αποτύπωμα ενός αντικειμένου ή το ίχνος μας. Συζητάμε αν τα ίχνη μας είναι μόνο τα αποτυπώματα μας ή μπορούν να εντοπιστούν και μέσα από άλλα πράγματα (ποια είναι τα ίχνη ζώων, ίχνη χαμένων ανθρώπων κτλ). Παίζουμε θεατρικό παιχνίδι “ψάχνω να σε βρω ακολουθώντας τα ίχνη σου”.

Μπαίνω στα παπούτσια σου για να σου πω!

Ζητάμε από τους γονείς, όσοι έχουν να φέρουν παλιά παπούτσια, παιδικά και ενηλίκων, που θα πετούσαν διαφορετικά. Μα τι θα τα κάνουμε όλα αυτά; Μια συζήτηση (τι μπορώ να κάνω ένα παλιό παπούτσι) θα μας δώσει την απάντηση. Έπειτα ψηφίζουμε και αποφασίζουμε “στη χωματερή ή λουλουδιασμένα στην αυλή;

Ο Αρτσιμπόλντο αλλιώς!

 Προσπαθούμε μιμούμενοι τον Αρτσιμπόλντο να φτιάξουμε ένα πορτραίτο που θα μας θυμίζει με τρόπο καλλιτεχνικό τι μπορεί να γίνει λίπασμα φυσικό.

Ο αχόρταγος γεωσκώληκας

 Αφού έχουμε δει τι μπορεί να μπει στον κομποστοποιητή φτιάχνουμε ένα επιδαπέδιο (που να οδηγεί στον κομποστοποιητή) παιχνίδι. Σχεδιάζουμε ένα γεωσκώληκα, μια και χωρίς αυτόν λίπασμα φυσικό δύσκολα θα φτιαχτεί, και τον χωρίζουμε σε 15 μέρη. Έπειτα τυπώνουμε και πλαστικοποιούμε 15 κάρτες με ό,τι μπαίνει στον κάδο(φρούτα,λαχανικά, φύλλα, τσόφλια αυγών,καφές, πριονίδι,στάχτη, γκαζόν) και ό,τι δεν μπορεί να μπει (κρέας, ψάρι, μαγειρεμένο φαγητό, γυαλί, πλαστικό,χαρτί). Με το ζάρι προχωρώ και μαζεύω ό,τι μπορώ να βάλω στον κάδο, ενώ αν πέσω πάνω σε ό,τι δεν μπαίνει χάνω τη σειρά μου. Νικητής είναι αυτός που θα φτάσει στο τέλος έχοντας μαζέψει τα περισσότερα υλικά!

Από τη φύση ...για τη φύση- Κομποστοποίηση

 Αφού ψάξαμε στην αυλή μας και τη γειτονιά μας φέραμε φύλλα , τα επεξεργαστήκαμε, τα μετρήσαμε, εκφραστήκαμε εικαστικά..Όμως μετά; Τι; Τι θα απογίνουν τα υπόλοιπα φύλλα; Και αλήθεια, μήπως μαζί με κάποια άλλα στοιχεία μπορούν να φανούν χρήσιμα; Κάπως έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τον κομποστοποιητή μας. Αφού μαζέψαμε από το πρωινό φλούδες, τσόφλια κτλ, προσθέσαμε χώμα και τα υπόλοιπα φύλλα και ο κομποστοποιητής μας τέθηκε σε λειτουργία!

Μάντεψε ποιος είμαι εγώ!

 Ψάξαμε στην αυλή μας και σκουπίδια βρήκαμε πολλά! Τι θα απογίνουν όλα αυτά;

Με τα παιδιά φτιάξαμε αινίγματα μέσα από την οπτική της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης!



Με κρέμα μωρουδίστικη ήμουνα γεμάτος
κι αφού ο μπέμπης με έτρωγε ήτανε χορτάτος.
Αφού σας λέω με έβλεπε και μου χαμογελούσε
και αμέσως μαμ έλεγε και σε όλους μας μιλούσε.
Και μετά..άδειασα και στα σκουπίδια με πετάξαν
και μέσα σε μια στιγμή τη ζωή μου την αλλάξαν.
Άραγε πού θα βρεθώ;
Μπορώ να επαναχρησιμοποιηθώ;



Βάζο με μέλι ήμουν εγώ
γυάλινο και γυαλιστερό
στη φετούλα τους το απλώναν
και για πρωινό το τρώγαν.
Όμως τώρα είμαι άδειο
και δεν ξέρω τι να κάνω.
Στη χωματερή δεν θέλω
μια όμορφη ζωή θέλω.


Τουβλάκι ήμουν εγώ
άσπρο και πλαστικό.
Σε ένα πάρτυ βρέθηκα
κι από ένα πόδι έσπασα.
Μπορώ άραγε και εγώ κάπως να τη γλιτώσω
και χαρά πάλι να δώσω;
Πρέπει να ανακυκλωθώ ή να επαναχρησιμοποιηθώ;



Οι μεγάλοι μέσα μας έπιναν κρασί
σε ένα μπαλκόνι πάνω από μια όμορφη αυλή.
Στο τραπέζι μόνα μας εμείς είχαμε μείνει
και στου σχολείου την αυλή βρεθήκαμε σε μια στιγμή.
Μας βρήκαν τα παιδάκια.
Να μας κάνουν σκουπιδάκια;

Κάποτε είχα μέσα μου χυμό
τώρα πια είμαι αδειανό
μέσα στα σκουπίδια μοναχό
μάλλον γιατί είμαι πλαστικό..
Και με αγωνία σας ρωτώ:
Τι θα απογίνω τώρα εγώ;